Wiosna jakoś nie chce rozinąć skrzydeł
Piszemy aby @Agniecha nie musiała nas ponownie upominać i mobilizować. U nas niby wiosennie, na szczęście padają deszcze i mimo chłodnych nocy wszystko bujnie się zieleni, z czego się bardzo cieszymy, my i nasza menażeria. Najpiękniejsza pora roku w naszej leśnej samotni, zwierzęta od kilku tygodni spędzają całe dnie na pastwisku i wybiegu. Bella Chester i Bonnie nasze Mini Shetlad Pony coraz bardziej przypominają tabun którego są zaczątkiem, kozy dają mleko, młode kurki niebawem zaczną znosić jajka, wszystko jest na swoim miejscu, a zwariowany, popaprany świat jest gdzieś za lasem. Żyjemy w innej rzeczywistości, nasza mazurska leśna samotni pozwala nam trzymać się z daleka od zakazów, nakazów, plandemi, szczepień i całego popapranego świata który zmierza ku zagładzie. Wszystko dzieje się gdzieś za lasem, gdzieś poza nami.
Chyba w myślach mi czytacie. Ani chybi mój czip komunikuje się z Waszym czipem. :-D
OdpowiedzUsuńU nas też zimnawo, ale za to już nie tak sucho, jak w poprzednich latach. Ślimaki atakują. My się bronimy.
Nasz koński przychówek w tym sezonie wynosi 2 sztuki: 1 dziewczyna, 1 chłopak, oboje bardzo sympatyczni.
Pozdrawiam Was w waszej oazie.