Dziś @Agniecha swoim komentarzem przypomniała nam , że całkowicie zaniedbaliśmy to miejsce , nasz blog, pamiętnik w którym zawarty jest szmat naszego życie, nasze wzloty i upadki. Nie da się jednym wpisem uzupełnić nieobecności przez rok, ale w telegraficznym skrócie rok ten był taki jak widać powyżej. My się starzejemy, nasza mazurska leśna samotni wrasta w nas, a my wrastamy w nią, życie jak zawsze intensywnym nurtem płynie z nami. Jak zawsze wiele robimy, zajmujemy się wieloma rzeczami, starając się aby na końcu nie żałować że tyle mogliśmy zrobić, tyle spróbować a brakowało czasu, brakowało determinacji i odwagi. W związku z tym że coraz bardziej mamy dosyć żydo-komunistycznego FB , tamtejszej cenzury i zwyczajów, postanowiliśmy bardziej wrócić TU, częściej opowiadać o naszych codziennościach i dniach wyjątkowych. Tak wiec do szybkiego usłyszenia ;)