Koc z alpaki - to nic że jest coraz cieplej

Kolejny koc wreszcie ukończony .Piszemy wreszcie bo pierwszy raz zakopaliśmy się w terminach , może to dziwnie zabrzmi ale mimo iż praca na krosnach wydaje się mechaniczną  i bardzo monotonną to gdy chce się osiągnąć zamierzony efekt , by to co zrobimy było zgodne z projektem ,trzeba sporej koncentracji i czasu. Jak już kiedyś pisaliśmy praca nad kocem takim jak my robimy trwa trochę ponad miesiąc .Najpierw wykonujemy 3projekty do wyboru i zatwierdzenia przez klienta .Do projektu dobierane jest odpowiednie runo (kolor i jakość) potem pracę przy przędzeniu włóczki zaczyna Zosia .Zawsze robimy trochę większą ilość przędzy niż zakładana ,średnio na koć 200cm x 160cm jest to 2.5 kilograma . Część jest przędziona na osnowę  a część na wątek (przędza na osnowę i wątek różni się od siebie wieloma szczegółami ,najbardziej widoczny to ten że osnowa jest mocna z pojedynczej nici t/z singel ,a na wątek jest przędziona podwójna miękka i puszysta) .Przędzenie zajmuje około 2 tygodnie wraz z praniem przędzy po sprzędzeniu . Następnie do pracy przystępuje Janusz . Snowienie krosien to jeden dzień a potem już tylko tkanie ,około dwóch tygodni . W między czasie Zosia na na krośnie INKLE tka dwie lub trzy krajki - pasy które spełniają role dekoracyjną i pomagają w zakomponowaniu całego koca. Gdy gotowa jest tkanina w trzech pasach (tradycyjne krosna mają szerokość roboczą około 70 cm ) ,więc na koc o szerokości 160cm potrzebujemy trzech pasów odpowiednio skomponowanych aby stworzyć koc który będzie nie tylko grzał ale po prostu był ładny .Teraz Zosia przystępuje do kolejnego etapu ,ręcznego zszycia i haftowania połączeń ,tak aby to co jest nieuniknione czyli szew był elementem dekoracyjnym, bardzo w tym pomaga haft t/z reliefowy , ten etap to kolejne kilka dni . Gdy mamy już cały koc czasami frędzle tak jak w tym przypadku wiązane są w koronkę tak aby dodać charakteru gotowemu kocykowi . Gdy jesteśmy już zadowoleni z efektu koc jest prany, to ostatnie pranie powoduje ułożenie się włókien w kocu (napuszenie) i odprężenie po napięciu na krosnach. Do wysuszonego koca na koniec Zosia przyszywa  metkę ,która jest naszym podpisem i gwarancją że koc powstał u nas ,w technologii w której na żadnym etapie nie korzystamy z maszyn tak jak robią to jeszcze do dziś wysoko w andyjskich wioskach Indianie Aymara czy Quechua . Tak więc to nic że jest coraz cieplej , bo koc który powstaje w taki sposób jest na całe życie a nie tylko na zimę :)