NAWIĄZANIA ... w tym co robimy ?

Nawiązanie w twórczości to częste zjawisko, częste z prostej przyczyny, człowiek realizuje swoje człowieczeństwo tworząc od kilku tysięcy lat, w związku z tym trudno a właściwie jest to nie możliwe aby w XXI wieku tworząc nie nawiązywać do czegoś, kogoś ...
Ilustracją muzyczną do dzisiejszego wpisu jest utwór Peruwiańskiego kompozytora młodego pokolenia, Lucho Quequezana  pod tytułem ,,Road to the carnival" wybraliśmy właśnie tego świetnego młodego kompozytora bo właśnie on nawiązuje i czerpie w swojej twórczości ze wspaniałego źródła  kultury Andyjskiej.
Często słyszymy pytanie ,,czemu rzeczy przez was robione są takie Andyjskie, czemu takie wzory ?" Odpowiedź jest tak prosta i banalna że zwykle  jest wspierana przez nas salwą śmiechu. 
A jakie mają być nawiązania gdy się hoduje alpaki (zwierzęta z Andów) ?
A jakie mają być gdy wszystko co jest przez nas robione jest robione z ich cudownego włókna .
A jakie mają być gdy materiały z których robimy dodatki (spiny, szpile, guziki) pochodzą z tego regionu świata (mahoń, gwajakowiec, srebro999, kość bydlęca)
Wszystko od strony warsztatowej czym się posługujemy w naszej pracy, jest zaczerpnięte z technologii od najdawniejszych czasów stosowanej w przetwarzaniu włókna alpak w Andach. 
Najdziwniejsze w tym pytaniu jest to że zadają je osoby które nie mają problemu z drążeniem dyni na 31 października ,,halloween" czy też nie potrafią się obyć bez sushi. Jesteśmy przekonani że zarzucanie komuś  tego, że nawiązuje do tej czy innej kultury w momencie gdy zawartość swojej szafy podprządkowuje się modom powstającym gdzieś daleko w świecie bo nawet ta niby Polska Moda ,,tworzona'' w Polsce nie jest niczym innym jak zlepkiem zapożyczeń ze światowych trendów dyktowanych w Nowym Jorku, Paryżu, Londynie.
Od samego początku naszej działalności podkreslamy czerpanie w projektach i technologii z kultury materialnej regionu andyjskiego. Różnimy się od większości zajmującej się podobną działalnością tym, że u nas jest to czytelne i nie próbujemy udawać że projekt jest oparty na tradycji warszawskiej, czy Warmińskich wzorach przekazanych nam przez babcię : )
Zupełnie inną sprawą jest kwestia gustu, całe szczęście jeszcze gust jest w tym kraju sprawą osobistą, i nie każdy musi nosić jeden z miliona, sweter wyprodukowany zeszłej wiosny przez maszynę pod Szanghajem, bo Pan  Xiński w TVNie tak kazał.