Dys... Dys... Dys... -,,Dar dysleksji"

 Dzisiejszy wschód słońca z okna sypialni :)

Jakiś czas temu już o tym pisaliśmy a właściwie tym razem należałoby użyć ,,pisałem" ,ale jak zwykle w t/z między czasie spotykamy się z różnymi sytuacjami ,a w związku z tym dochodzi się do wniosku że coś trzeba przypomnieć  o czymś trzeba jeszcze raz napisać ,więc do rzeczy :)))

Dysleksja , dysgrafia, dysortografia, dyskalkulia chyba wszystko i niczego nie pominąłem .Jedno z nas a dokładnie redaktor naczelny tego bloga czyli tekst ten piszący wiele lat temu został zdiagnozowany jako DYS... jak się okazało mam chyba wszystkie dys... jakie można mieć ,a że były to czasy dosyć zamierzchłe  chłopak żył prawie przez 20 lat (chodził do szkół z marnym skutkiem) uważany był za bardzo inteligentnego lenia :) 

Tak naprawdę dopiero teraz od kilku lat poznaję a właściwie trzeba napisać ,,umiem nazwać" tajniki swojego umysłu . Z racji tego że dysleksja w tej najbogatszej postaci dotyczy właśnie mnie jestem też wyczulony (bardzo) na wszystko co jej dotyczy. 

O swojej drodze przez okres szkolny nie będę się rozpisywał ,jako wisienkę na torcie podam jeden szczegół. Do Liceum Ogólnokształcącego uczęszczałem lat 6 gdy ,,normalny" cykl trwał 4 lata :) Zawsze szła ze mną etykietka ,,super inteligentny leń" ,nauczyciele latami zastanawiali się jaką metodą nauczyć mnie ortografii , co zrobić aby dało się przeczytać to co pisałem w zeszycie :) ITD...

Od kiedy miałem okazję zapoznać się z książka Ronalda .D Davisa ,,Dar dysleksji" można rzec zacząłem rozumieć sam siebie i wszystkie te dla mnie normalne a dla otoczenia nie pojęte rzeczy .

Trochę okrężną drogą (jak zwykle) ale dobrnąłem do celu .

ZWRACAM SIĘ Z PROŚBĄ DO WSZYSTKICH KTÓRZY SPOTKALI SIĘ LUB SPOTKAJĄ Z DYSLEKTYKIEM (jest ich podobno około 10% całej populacji ludzkiej) NIE TRAKTUJCIE NAS JAK UPOŚLEDZONYCH . RODZICE DZIECI ZE ZDIAGNOZOWANĄ DYSLEKSJĄ NIE OBAWIAJCIE SIĘ O SWOJE DZIECI ,CHROŃCIE JE TYLKO PRZED SYSTEMEM OŚWIATY KTÓRY BĘDZIE ROBIŁ WSZYSTKO ABY ZABRAĆ WASZYM DZIECIOM TEN DAR - ,,Dar dysleksji"

Nigdy u nas nie było aż tyle tekstu do czytania (wiecie teraz dlaczego :) ale mamy nadzieję że poświęcicie chwilkę (a warto) i przeczytacie ten świetnie opracowany skrót ,dysleksja w pigułce Pani Grażyny Pasek.

To, że ktoś jest dyslektykiem, nie warunkuje automatycznie geniuszu, ale sama

świadomość, że umysł dyslektyka funkcjonuje w taki sposób jak umysły niektórych

genialnych ludzi, dobrze działa na poczucie własnej wartości dyslektyków. Ważne jest

też, by wiedzieć, iż problemy z czytaniem, pisaniem lub matematyką nie oznaczają, że

ktoś jest po prostu głupi. Problemy te, być może, powodują te same funkcje umysłowe,

które tworzą geniuszy.

To, że ktoś jest dyslektykiem, nie warunkuje automatycznie geniuszu, ale sama

świadomość, że umysł dyslektyka funkcjonuje w taki sposób jak umysły niektórych

genialnych ludzi, dobrze działa na poczucie własnej wartości dyslektyków. Ważne jest

też, by wiedzieć, iż problemy z czytaniem, pisaniem lub matematyką nie oznaczają, że

ktoś jest po prostu głupi. Problemy te, być może, powodują te same funkcje umysłowe,

które tworzą geniuszy.

Dyslektykami byli m.in. Hans Chrystian Andersen, który z powodu trudności w pisaniu

musiał dyktować swoje baśnie, Michał Faraday, Agata Christie, Albert Einstein, Winston

Churchill, Walt Disney, Nelson Rockefeller i wielu ludzi obdarzonych przeróżnymi

talentami i bogatą osobowością.

Do grona słynnych dyslektyków należy także wpisać Leonarda da Vinci, który swoje

genialne projekty, np. helikoptera napędzanego siłą człowieka, opisywał pismem

lustrzanym.

Niewiele się mówi na temat tego, że również nasz wieszcz, najwybitniejszy

przedstawiciel polskiego romantyzmu, Adam Mickiewicz, miał spore kłopoty z ortografią.

Funkcje mentalne powodujące dysleksję są darem w prawdziwym znaczeniu tego

słowa, są naturalną zdolnością, talentem. Stanowią specyficzną właściwość nadającą

koloryt indywidualności.

Nie wszyscy dyslektycy rozwijają takie same zdolności, jednak pewne funkcje

umysłowe są powszechne. Oto lista podstawowych zdolności, jednakowych dla

wszystkich dyslektyków:

1. Cechuje ich większa wrażliwość na otoczenie.

2. Są bardziej ciekawi świata, niż przeciętny człowiek.

3. Myślą obrazami, a nie słowami.

4. Mają lepszą intuicję i są bardziej przenikliwi.

5. Do myślenia i postrzegania wykorzystują wszystkie zmysły.

6. Charakteryzują się wyjątkową podzielnością uwagi.

7. Realistycznie przeżywają swoje myśli.

8. Mają żywą wyobraźnię, są kreatywni i twórczy. Wymienione powyżej cechy, jeśli

nie zostaną stłumione bądź zniszczone przez rodziców lub w procesie edukacji, dają

w rezultacie wyższą od przeciętnej inteligencję i ponadprzeciętne zdolności

twórcze. Prawdziwy dar dysleksji może być motorem rozwoju dziecka i zaowocować

prawdziwym mistrzostwem.

1. Obudzić talent

Mistrzostwo może rozwijać się na wiele sposobów w różnych dziedzinach. Dla Alberta Einsteina była to fizyka, dla Walta Disneya- sztuka, a dla Grega Louganisasport.

Zanim dyslektyk zdoła w pełni sobie uświadomić i docenić pozytywną stronę

dysleksji, będzie odczuwał przede wszystkim jej negatywne aspekty. Nie oznacza

to, że pozytywna strona nie może się ujawnić przed rozwiązaniem problemów. Dar

pozostaje darem, nawet jeżeli sobie go nie uświadamiamy. Niejeden dorosły

dyslektyk korzysta w swojej codziennej pracy z atutów, które daje mu dysleksja, nie

zdając sobie z tego sprawy. Uważa, że ma do czegoś smykałkę i nie przypuszcza

nawet, iż jego talent pochodzi z tego samego źródła, co niemożność sprawnego

pisania, czytania lub liczenia. Dysleksja jest rezultatem zaburzonej percepcji. Lecz

w pewnych sytuacjach słabość staje się zdolnością. Cecha, która wywołuje tak dużą

podatność na zagubienie w sferze informacji symbolicznych, w innych sytuacjach

staje się atutem. Okazuje się, że dyslektycy mają wrodzoną zdolność do łączenia

rzeczy, rozumienia mechanizmów, elektroniki, instalacji, konstrukcji, sztuk

wizualnych i innych pokrewnych dziedzin. Dla nich wszelkie zadania wymagające

twórczej lub innej wyobraźni okazują się często bardzo łatwe. Prawdopodobnie

dlatego wśród wynalazców, naukowców, sportowców i twórców można spotkać

wiele osób z symptomami dysleksji.

Podobnie jak negatywna strona dysleksji nie daje u dwóch osób takich samych

objawów, tak dar dysleksji przejawia się trochę inaczej u każdego dyslektyka.

Niezwykłą może okazać się umiejętność myślenia obrazami.

MYŚLENIE NIEWERBALNE

Podstawowy sposób myślenia dyslektyka to niewerbalne myślenie obrazami.

Naukowcy twierdzą, że w czasie jednej sekundy osoba myśląca werbalnie może

mieć od dwóch do pięciu myśli (w postaci pojedynczych słów ), natomiast myśląca

niewerbalnie- trzydzieści dwa obrazy myślowe. Ktoś, kto myśli obrazami, jest w

stanie w jednym obrazie myślowym zawrzeć koncepcję, do której opisania potrzeba

setek lub tysięcy słów. Teoria względności Einsteina pojawiła się w jego umyśle pod

postacią fantazji. Wizja trwająca kilka sekund dała początek niezliczonym książkom,

które próbują opisać je słowami. Koncepcja była prosta dla Einsteina, dla

przeciętnego człowieka wydaje się prawie nie do pojęcia. Myślenie obrazowe jest

całościowe, głębsze i bardziej wyraziste. Myślenie werbalne ma charakter linearny,

dokonuje się przez zdania rozwijające się w czasie słowo po słowie, podczas gdy

myślenie obrazowe jest ewolucyjne. Obraz rozrasta się, gdy umysł dodaje nowe

pomysły do ogólnej koncepcji. Można powiedzieć, że myślenie obrazowe jest istotą

myślenia. Jedyną wadą myślenia obrazowego jest to, że człowiek nie uświadamia

sobie pojedynczych obrazów w chwili ich pojawienia się.

INTUICJA

Myśl przebiega przez mózg, choć człowiek nie zdaje sobie z tego sprawy.

Możemy w ten sposób wyjaśnić, na czym polega intuicja, ponieważ myślenie

obrazowe, to myślenie intuicyjne. Człowiek uświadamia sobie dopiero po jakimś

zdarzeniu, że myślał o nim. Czasem zna odpowiedź, nie wiedząc skąd i

dlaczego.Wielu dyslektykom udało się znaleźć sposób na to, by podświadomy

proces myślenia włączyć w pole świadomości. Myśląc o czymś zajmującym, potrafią

wejść w swojej myśli i obserwować wewnętrzne obrazy.

Niektórzy dyslektycy osiągają stanowiska kierownicze w firmach, ponieważ mają

dar intuicyjnego «widzenia» odpowiednich strategii i mobilizowania sił

pracowniczych. Chętnie przeznaczają pieniądze na zakup najnowszych dyktafonów, sprzętu wideo- wszystkiego, co przekazuje informacje w innej niż pisemna

formie.Potrafią dobrać grono zaufanych podwładnych, którzy za nich czytają,

redagują pisemne wiadomości. Wysiłki te podejmują, aby ukryć swój praktyczny

analfabetyzm.

PROCES TWÓRCZY I KREATYWNOŚĆ

Dyslektycy potrafią być bardziej twórczy niż przeciętni ludzie. Zaburzenia

percepcyjne powodują, że dyslektyk doświadcza swoich myśli, jakby były

rzeczywistością. Myśli staja się jego spostrzeżeniami, tak więc myśli są dla niego

rzeczywistością.

Koncepcja ta pomaga zrozumieć, jak w głowie Leonarda da Vinci mógł się

zrodzić pomysł łodzi podwodnej, choć działo się to trzysta lat przed wynalezieniem

urządzenia do wypompowywania wody czy helikoptera na czterysta lat przed

skonstruowaniem silnika. Nie ma wątpliwości co do tego, że doświadczył on latania i

podwodnej żeglugi setki lat przedtem, zanim stało się to możliwe. Polimodalne

zdolności pozwoliły mu przeżywać myśli tak, jakby były rzeczywistością, a rysunki,

które potem powstały, pozwoliły także innym je zobaczyć. Zapewne w czasach

Leonarda da Vinci niektórzy uważali jego pomysły za szalone.

U dyslektyków pragnienie tworzenia jest głębiej zakorzenione niż u pozostałych

osób. Myślenie obrazowe, myślenie intuicyjne, myślenie polimodalne oraz

ciekawość świata w sposób niebagatelny wspomagają ich kreatywność.

Kreatywność jest tą cechą, która stawia człowieka ponad innymi żywymi

istotami. Kreatywność powołuje do istnienia rzeczy, których wcześniej nie było.

Wszystkie nowe idee mają swój początek w procesie twórczym. Tworzenie kojarzy

nam się zazwyczaj z wynalazkami i innowacjami. Jest to słuszne skojarzenie, ale na

bardziej podstawowym poziomie kreatywność jest środkiem, dzięki któremu

dokonuje się prawdziwy proces uczenia się. Tworzenie i uczenie się to procesy

nierozerwalnie ze sobą związane. U dyslektyka pamięciowe uczenie się powoduje

mękę, gdyż związane jest z czytaniem tekstu, który może w ich umyśle powodować

dezorientację.

Gdy nauczyciele odejdą od encyklopedyzmu, sami staną się bardziej kreatywni

podczas procesu nauczania, dostrzegą partnera w dyslektyku, to może «obudzą

talent» uśpiony w umyśle dyslektyka, jego kreatywność- staną się dla niego nie

przeciwnikami, lecz przewodnikami w drodze do sukcesu.

Grażyna Pasek

Gimnazjum w Konopiskach

Zachód słońca za domem :)