ALBA - świt, to przecież początek.

Ci z Was którzy zaglądają do nas częściej a wśród nich ,,fanklub" pamiętacie pewnie że na początku lata urodziła się u nas ALBA,  piękne cria które od pierwszych godzin swego życia miało kłopot. Najpierw z nóżkami, zbyt słabymi nie chcącymi się prostować i pomóc w utrzymaniu równowagi, zaraz potem okazało się że Samba jej matka nie chciała przyjąć do wiadomości że urodziła cria i powinna się nią opiekować , a przede wszystkim karmić. Nasza walka i nie ustępliwość trwała ponad tydzień, 5-7 razy dziennie Alba była przez nas podsadzana do strzyków a Samba trzymana aby pomóc się najeść maleństwu które na chwiejnych nóżkach i tak miało kłopot a jeszcze do tego Samba która na widok swojego dziecka po prostu uciekała. Ósmego czy dziewiątego dnia całkiem przypadkiem przechodząc koło wybiegu zobaczyliśmy że Samba stoi jak zaczarowana a Alba spokojnie pije mleko, bez naszej pomocy. Nawet nie wiecie jakie to było dla nas szczęście. Od tego momentu Alba zaczęła mężnieć, stawy się szybko wzmocniły, nóżki przyjęły właściwą pozycję i Alba mogła już zacząć robić to co małe alpaki ćwiczą od pierwszych godzin najchętniej - bieganie. Miała do tego odpowiednie towarzystwo , dwa dni po niej urodziła się Palomita bliźniaczo podobna samiczka. Alba i Palomita są od tamtego momentu właściwie nie rozłączne.
Dziś Alba i jej siostra to już piękne i dumne młode alpaczki, rosną, pięknie się rozwijają, aby za dwa lata zostać dumnymi matkami kolejnych alpaczek w naszym stadzie. Alba - świt, to przecież początek a nie koniec więc historia Alby musi dalej trwać : ) Za dwa tygodnie Alba skończy trzy miesiące .